Obrońca z urzędu w sprawach karnych

Instytucję obrońcy z urzędu reguluje Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego. Podejrzany, który nie ma obrońcy z wyboru, może żądać, aby mu wyznaczono obrońcę z urzędu, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. Na wniosek oskarżonego, który nie ma obrońcy z wyboru Prezes Sądu wyznacza w postępowaniu sądowym obrońcę z urzędu. W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli:
  • nie ukończył 18 lat;
  • jest głuchy, niemy lub niewidomy,
  • zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona,
  • zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lub prowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny.
 
Oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na inne okoliczności utrudniające obronę.

Rejestr zmian dla: Obrońca z urzędu w sprawach karnych

Podmiot odpowiedzialny:
Sąd Rejonowy w Stargardzie
Wytworzył:
b/d
Opublikował:
Administrator
Dokument z dnia:
2017-04-27
Publikacja w dniu:
2017-04-27
Opis zmiany:
b/d